Ben Ve O Şiiri - Mehdi Akan

Kurduk
Kendimize yalnızlığımızın
Öksüz, bencil dünyasında
Yaşamdan çaldığımız kelimelerle
İçinde sadece tek başınalığımızın durduğu
Bir evren kurduk

Çocuk olduk
Ellerimizde sadece kendimizle
Şafağın yapışkan güneşini yaşadık
Usulca sindiğimiz bir duvar dibinde
Kardan yenidünyalar kurmaya çabaladık
Kartopu yaptık ve fırlattık kendimize inat güneşe
Ama eridi karlarımız ve bedenimiz
Güneşin sıcaklığına dayanamadı
Yandı…

Aşk doğdu bir an evrenimize
Yeniden türemiş bir güneş misali
Kaptırdık yalnızlığımızı aşkın ikilemine
Kandırdık belleğimizi ikilemlerle
İkiledik ruhumuzu yalnızlığımızın gölgesinde
Nerden estiğini bilmediğimiz ayrılık
Bir şafak vakti girdi öznemizin özeline
Ben ve o tekilleri tek başımıza kaldık
Bir yaz akşamının yalnız girdabında

Ve yalnız geldik aleme
Yalnız gidecektik evrenden
Çoğalamadık, ruhlarımız bir birine kenetleyip
Biz olamadık
Ben ve o biz olamadık
Yorulduk
Çocukluğun ruhumuza işleyen yalnızlığını
Biz birbirimizle paylaşamadık
Ezele geri gittik
Ebette yine bendik-oydu

Kurduk
Kendimize yalnızlığımızın
Öksüz, bencil dünyasında
Yaşamdan çaldığımız kelimelerle
İçinde sadece tek başınalığımızın durduğu
Bir evren kurduk