Ben ve mevsimi hazan Şiiri - Ömer Çetinkaya

Önce bir beş derken yarıyı geçti,
Göründü bendeki hazan mevsimi.
Seneler ömrümü su gibi içti,
Göründü bendeki hazan mevsimi.

Saçlarım ağardı yüzüm buruştu,
Net görmeme bulanıklık karıştı,
Günler aylar birbiriyle yarıştı,
Göründü bendeki hazan mevsimi.

Bu devran böylece geçer sanırdım,
Gülleri dört mevsim açar sanırdım,
İnsan mühletini seçer sanırdım,
Göründü bendeki hazan mevsimi.

Bahar nasıl geçti anlayamadım,
Bir bülbül palazı avlayamadım,
Elimde bir günüm eğliyemedim,
Göründü bendeki hazan mevsimi.

Yazın sıcağında pişip olmadım,
Neciyim? soruma cevap bulmadım,
Boş idim boş kaldım niye dolmadım?
Göründü bendeki hazan mevsmi.

Ömer Çetinkaya güze girince,
Elinde kazancın söyle ne sence?
Mevsimi tanımaz ecel gelince,
Göründü bendeki hazan mevsimi...

17.09.1989