Pencereme konan kumru
Başlatmıştı dostluğumuzu
Onunla konuşurdum
Paylaşırdım dertlerimi
Ekmek verirken beklerdi
Camı kapatınca gelip yerdi
Bazen güvercinler rahat vermezdi
O zaman uçup giderdi
birgün....eşini getirdi
İkisi de çok sevinçliydi
Çok alışmıştım kumruma
Belki diyorum bahara
Yavrusunu da taşır bana
Kayıt Tarihi : 4.1.2009 18:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kutlarım efendim.
saygılarımla kutlarım...
selamlarımla....
TÜM YORUMLAR (5)