Ben Ve Kendim Şiiri - Elazığlı Mustafa Kaya

BEN VE KENDİM

adını
yağmurla yazmak istedim
fakat yağmadı
güneş ışınlarını da tutamadım
kumsala yazdım
deniz kendisine aldı
seni sevdim
seninle nefes alıyordum
sensizliği düşünemiyordum
senin olmadığın yer
karanlıkla aynıydı
güzel bir manzara ne ise
sen oydun
resmini yapmak istesem de yapamam
fakat
kelimelerle çizebilirim seni
şiirlerle püskürtürüm renkleri
kayıp zaman olmazsın bana
söylenmemiş sözler gibi sessizliğini
bende bıraktığın her izi
resmedebilirim tüm yazdıklarımla
seslen yeter ki
tanırım nerede olsan
o müzik sesini
o özgür martı çığlığını
ah evet,
hayat bizi sürükledi
hayatım senindi
beni , sen kaybettin
seni , ben kaybettim
kalbim yorgun
kalbimi acıtıyor savrulmalar
baharı bana geri getirirdi
gülüşlerin
uzakta olan yüzünü unutturdu
gölgeler eken fısıltılar
herkes kötü olmuş
yanılmaktan yoruldum
hayat bizi ayırsa da
görmediğim an yok seni
sensiz geceler güvensiz
rüzgarlar da sinirli burada
buna da alışıyorum
ellerimi tutan ellerin de yok
ben ve kendim
yalnız devam edeceğim hayata …

mustafa kaya
06.11.2020 / çengelköy