Sessizliğin o tatlı boşluğundayım.
İçimde bir ürperti ve kendimi bilmezliğim.
Bir sonbahar sabahıydı...
Mehtabın yanlızlığıydı gökle yeri birleştiren.
Evet saat dokuzdu ve çeyrek vardı ölüme.
Belki de ölmüştüm; ama hissetmiyordum kendi kendimi.
Kasımıydı,eylülmüydü
Anı Şair: Ümit Yaşar Oğuzcan Altıncı Mektup
Andıkça
Ne zaman seni düşünsem içim ürperir,
Devamını Oku
Andıkça
Ne zaman seni düşünsem içim ürperir,
FİNAL daha iyi olabilirdi.... şiirin geneli çok haz verici...
SAYGILARIMLA
Şiiriniz yine çok güzel olmuş tebrikler....Mehmet Karlı
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta