Ben ve içimdeki sen Şiiri - Taha Yavuztürk

Yazmaya korktuğum mektuplar oldu
Bitirmeye korktuğum şiirler
Uzuvların harflerden oluşuyor gibi
Kelimeler seni yaşatıyor
Ve her cümle seni anımsatıyor gibi
Seni yaşadım bir beyaz kağıdın damarlarında
Hiç bitiremedim cümleleri, korktum hep
Ne vakit kımıldasan içimde,
Gecemi aydınlatan ay'ın
"Sen" diyen yıldızların
Ve karanlığa karşı ,sana olan beyaz umutlarımın eşliğinde
Kımıldadı kalem ,kağıdın gövdesinde.
İçimde mektuplar biriktiriyorum
Ve şiirler
İçimde harp düzeni aldılar çoktan
Mısra mısra yerleştiler
Cümleler mevzilerde
Sana geliyorum, içimdeki orduyla
Her mevzide bir can veriyorum
Yaşayarak çıktığım yolunda
Parça parça eksilerek geliyorum
Bir mavi balon beliriyor gökyüzünde
Bu savaş anlamsız dercesine uçuşuyor
Bir barış güvercini oluyor yıllar bana
Zamana kapılıyorum ,sana karşı durgunlaşıp
Savaşın , içimde olduğunu anlayıp duruyorum
Bir mavi balona hapsediyorum içimdeki seni
Ve bırakıyorum Gökyüzüne
Artık yan yanayız ve bir okadar uzak
Sonsuzluğa doğru uçan ben ve içimdeki sen
Sonsuzadek beraber ve bir okadar ayrı
Bir yaşam gibi öldürmek adına aşkı
Ben ve sen iki dünya kadar ayrı
Sen ve seni içinde tutan ben,
kolkola sonsuzluğa karşı...