Dev bir hortumun göbeğindeyim şu an.
Yerinden sökülmüş onca nesne
Onca toz toprak gözümde,
dönüp dururum.
ortası,
boşluk,
ben ve hortum.
Unuttum;
Nerde başlamıştık dönme dolaba.
Hah hatırladım.
Gözüm bir göze takılmıştı,
O an dönmeye başladı başım,.
Hortum bahaneydi;
gözlerimiz döndürmüştü nefsimizi.
Mevlana görseydi,
İnanıyorum ki kıskanırdı bizi.
Hiç yerden kesilmemişti bunca uzun ayaklarım.
Son girdabın yakınındayken
Güvercini yakaladım.
Kalbi kanadında,
Kalbim
Kanadığında.
Ve bitti işte,
Çok kısa sürdü ömrü,
Yere bastı ayaklarımız.
Gözler mağrur,
Gönül mağdur,
Yaralı her yanımız.
Kasırga sonrası sessizlik bu olsa gerek,
Dağılmış duygular,
Toparlanamamış şaşkınlık,
Patlamış
yürekteki volkanik taşkınlık.
Bitti işte ne yazık ki.
Yanaktaki yaş kurusu
Yüreğin tuz ihtiyacını
gideremez ki.
Hortum biti,
Uçma seansları bitti,
içimin karmaşaları
bir kara gözlüğe takılıp gitti.
Kayıt Tarihi : 2.8.2007 22:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İnsan bulduğunu zaneder bazen tüm güzellikleri yaşar ve sonra Dev bir hortum yer gidabın içinde kalır .Başlangıçlar umut bitişler hüzün doludur ne yazık ki böyle bu hayat .
Kasırga sonrası sessizlik bu olsa gerek,
Dağılmış duygular,
Toparlanamamış şaşkınlık,
Patlamış
yürekteki volkanik taşkınlık.
Güzel bir şiir okudum Bekir bey
Yanaktaki yaş kurusu
Yüreğin tuz ihtiyacını
gideremez ki.
Hüzünlü güzel bir şiir okudum yüreğinize sağlık dostum
TÜM YORUMLAR (4)