Ben yalnızlığa sığınıp geceyi,
Bir süvari misali sürüp,gitmekteyim...
Şehir ise bataklığın rıhtımında,
Ve pazarlanan,mayhoş kokan kadınlar,
Meze olmuş içki masalarına,
Ben ise sahte yüzlerin,
Ve iki yüzlü kuklaların peşindeyim...
Rüzgar asi asi esiyor...
Saçlarımı tarıyor,bir serçe,
Buruşuyor alnım,dilim titriyor...
Tıpkı yaşlı bir insan gibi..
O ufacık park şahit,
Geceye ve karanlığa dalmış,giden...
Sadece benim ayak seslerim...
Kayıt Tarihi : 3.10.2009 20:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Selam ve sevgilerimle
içsel duyguların ağır bastığı aşka ve hayata dair emek verilerek yazılmış,akıcı ve duygu yüklü yüreğinizin sesi olan bu güzel çalışmanızı beğenerek okudum..
kutlarım saygın kaleminizi ve sevgi dolu yüreğinizi..tam puan 10..akçaydan selam ve saygılarımla...ibrahim yılmaz
TÜM YORUMLAR (7)