Ben Ve Hayat Şiiri - Mehmet Ali Yazıcı

1.
ben değilim sanki
tarihin aynasından yansıyan bu yüz
zamanın labirentlerinden akıp giden hayat
yerçekimine ayak uyduramam
dışımda gelişir şahsi tarihim
tersine işler tabiat

2.
hangi suda yıkansam kirlenirim
ay ışığında bile kararır apak tenim
çürür dökülür etlerim çocukluk çağımda
ilk insanın doğduğu yerde gelir ölümüm
topraksız bir çukura gömülürüm

3.
hangi çiçeğe dokunsam kuruturum
okşarken kırmızı gülü kırılır parmaklarım
boynu bükük kalır elime aldığım menekşe
zulme teslim olur kayıtsız şartsız kardelen
yüzüme bakmaz olur saksıda ki karanfil

4.
hangi kadını sevsem kaybolur yüzü
satar kendini yüz dolara otel odalarında
lüks otomobillerin içinde raslarım ona
kısır bir karun'dan hamile kalır
parçalanır düşlerim gün ortasında

5.
hangi dala tutunsam ağır gelirim
köklerinden devrilir bütün ağaçlar
yanar kardeşçesine yaşadığım orman
kırlangıç yuvalarında kurşunlanırım
düşer peşime kart akbabalar
dünyada sürgün kalırım

6.
hangi ışığa baksam kör olurum
kovulur tarihten thomas edison
karanlıkta yürür ataşböcekleri
mahşeri bir kalabalık şeytanın huzurunda
çaldığını geri verir prometehus
ben mabedimde çarmıha gerilirim

7.
hangi kitabı okusam tutuklanırım
ateş çemberlerinden geçirilir bildiklerim
sorgulanırım yasadışı aşk yaşamaktan
ve öpmekten yaşam ateşini dudaklarından
dört köşe bir kutuya koyulurum
tutsaklığın karasına konar bir ak güvercin
bütün renklerden men edilirim

8.
hangi yola çıksam taşlaşır ayaklarım
gittikçe uzaklaşır ufuk çizgisi
ilk akşamdan ay doğar hırsızlığıma
ıssız bir çölde sahipsiz kervan olurum
haramiler keser önümü güpegündüz
bir hayatın ortasında çırılçıplak soyulurum