Sokaklarda büyüdüm,
Olmadı hiçbirzaman ne dostum ne eşim,
Hep kaldım ortalıkta kimsesiz yoksul ve aç,
Yine ben ve gözyaşlarım kaldık maziden hatıra,
Eğer dinleyecek olursan geç karşıma,
Geçte kendimi sana anlatayım.
...
Biliyormusun gözlerimi açınca bu dünyaya ben tektim,
Kimsem olmadı olmadı be abi,
Yarı açtım yarı çıplak ayakkabısız,
Ne zor yoksulluk bilmezsin be abi... bilemezsin.
Bir lokma ekmeğe bi parça sevgiye muhtaçtım,
Hele alırkan çocuklara dondurmaları şekerleri sevdikleri,
Baka baka ağlardım, ağlardım be abi...
Biliyormusun hiç oyuncağım olmadı,
Değiştirecek elbisemGiyecek ayakkabım olmadı,
Evim sevenlerim olmadı,
Bak bi abi ben ve gözyaşlarım varmı başka birşey,
Varmı söyle...
Hani halimden belli zaten, yoksulluk açlık sefalet,
Ağlıyorum her gece bilemezsin abi...
Belkide az zengin olsaydım dostum olurdu,değil mi,
Belkide o kız yanımda olurdu,
Olmadı be abi kimsem olmadı,
Tek dostum var ben ve gözyaşlarım...
Hani o kız dedimya birazda ondan bahs edim.
Kimseye anlatmadım daha onu,
Gerçi, anlatacak kimseyi bulmadım,
Onu görünce dünyalar benim oldu sanki,
O sevinci tatmadım ömrümde be abi,
Artık onun için yaşıyordum,
Konuşmaya ona açılmaya kendimi anlatmaya çalıştım,
Dinlemedi be abi dinlemedi, çekip gitti,
Yoksulmuşum fakirmişim ne yapsın beni...
Nasılsa onu isteyenler çok olur,
Ya beni kim ister, söyle bi abi kim,
Anne yok baba yok ev yok,
Para yok pul yok,
Bak bi hep yoklar bende çok,
Onuda kendimle yakamam be abi
Yazık ona neyim varki benim, ona verecek,
Olmasın mutlu olsun yeter...
Ama abi sevdim onu,
Sevdim güneş gibi,
Sevdim onu Anneme olan hasretim gibi,
Sevdim onu yüreğimdeki mutluluk gibi,
Sevdim.
....
Aradan yıllar geçti görmedim hiç onu,
Her yerde aradım,
Yıllar sonra buldum izini,
Görmek istedim olmadı,
Evlenmiş çoluk çocuğa karışmış,
Mutluymuş göstermediler bana,
Ben yoksulla ne işi olabilirki dediler ne konuşabilir ki,
Kapı dışarı ettiler,
Yıkıldım be abi öyle zorduki bu acıyı taşımak,
Taşınmazdı gidip kafayı çektim,
İçtim içtim içtim, içebildiğim kadar,
Gözlerde dolmuş kan ve yaş,
Ben ezelden zaten ayyaş,
O günün nasıl geçtiğini hiç anlamadım,
Ama sabah gözlerimi açtığımda,
Hastanede buldum kendimi, yıkık dökük,
neyim var diye sorduğumda,
İnsafsızlar günlerin sayılı dedi,
Ben sakat ve son anlar,
Yine ortada ben ve gözyaşlarım...
...
Kayıt Tarihi : 17.12.2005 20:15:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!