Ben ve Gözyaşlarım.
Çocukluk aşkımdı,
Gönlümü bir uçurtmanın kuyruğuna bağlayan
Canım acımıştı, yükseldikçe üşüyordum,
Rüzgâr bizi kollarına çektiğinde
Dönüşü olmayan yollar da,
Yüreğim alev alev yanarak,
Doğruyu bulduğunda…
On altı yaşımda “artık hayatı tanımaya başladım” dediğimde,
Takılır oldum gölgesine kızların.
En saf sözler ve iltifatlarla.
Yirmili yılarda,
Hasatsız dövdük zamanı suyla.
Son dönemecinde yirmili yılların,
Bir serçe kondu yüreğimin avucuna.
Titredi…
Titredim…
O yıl ektim sevdamı,
Meyvesini otuzunda verdiğinde,
Lise yıllarında kaybettiklerimi anladım.
Hani derler ya; dost bir elin parmaklarını geçmez diye,
Onlar da tükendiler yaşam kavgasında.
Şu sıralarda karalar bağlayan gönlümün derdini,
Bir ben bilirim,
Bir de; deniz kıyısında
Yakıcı güneşe kurutulmak üzere bıraktığım,
Gözyaşlarım…
Mehmet Aydemir 26.08.09 saat: 16:38
Kayıt Tarihi : 9.9.2009 13:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gözlerden yüreğe giden lakin tarifi olmayan, akmayan göz yaşlarımın adına
yürekten kutluyorum tebrikler
Gözyaşlarım…'
Harikulade, kutluyorum efendim.Kaleminiz daim olsun.
Tam puanımla kutluyorum...(+) ant...
Saygılarımla...
Hüseyin Çubuk
TÜM YORUMLAR (26)