hayatımda seneler geçtikçe
başımın üstünde ki
kara bulutlar büyüyor
tek dostum olan
kapkara gölgem
hep benle beraber yürüyor
ne zaman sırtımı dayasam
güvenilir dediğim adama
en sonunda yolcu olup gidiyor
şimdi yine gömdüm aşklarımı yalnızlıklara
şimdi yine nefes almayı unuttum sokaklarda
ben kimsesiz bir aşk çobanı oldum sana
ama sen çoktan uçup gittin uzaklara
Kayıt Tarihi : 9.11.2007 17:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!