Ben ve eşek Şiiri - İlhami Arslantaş

Öyküsel hiciv
..........................
Gözüm açtım ayağımda çarık var,
Bir boz eşek ardında bir kürük var,
Her gün kötek,sırtımızda sırık var,
Bakın ne ben ondum,nede ne de boz eşek.

Dağarcıkta kuru ekmek,çökelek,
Omzumda fakirlikti zor şelek,
Giyinirdik o semer, bende yelek,
Bakın ne ben ondum,nede ne de boz eşek.

Üstümüzde odun ağaç kökleri,
Hep taşıdık o dağ gibi yükleri,
Oflayarak çıkardık hep dikleri,
Bakın ne ben ondum,nede ne de boz eşek

Şehre geldik sırtımızda semerler,
Beyler kene kanımızı emerler,
Benden miras,ondan sucuk umarlar,
Bakın ne ben ondum, nede ne de boz eşek.

Gölük huyu,ben payımdan geçmedik,
İkimizde viski miski içmedik,
Görevinden hiçbir zaman kaçmadık,
Bakın ne ben ondum nede ne de boz eşek.

Der ilhami gölük deyip geçilmez,
Sınıfımız emekçidir seçilmez,
Oysa ona hiçte kıymet biçilmez,
Bakın ne ben ondum, nede ne de boz eşek…