Ben ve deniz Şiiri - Sefer Akgül

Sessiz mavi denizin durgunlaşan suları
Bekliyor her akşamki tatlı esen rüzgârı

Oynaşır pırıltılar ılık yüzen dalgada
Sütten beyaz martılar uçuşurken semada

Dönüyor yorgun yavaş ufuktaki tekneler
Bu melûl dönüşlerde,neler saklı ah neler..

Batıyor yine kızıl gökte akşam güneşi
Basmakta karanlıklar yalnızların kardeşi

Zayıf kalbim hislenir koyu deniz önünde
Elim cebimde mahzun yürürüm sahilinde

Gözlerimde yaş mı var, yoksa deniz suyu mu?
Tuzludur ikisi de, doldurur dert kuyumu

Ben deniz çocuğuyum, deniz benim sırdaşım
Saatlerce düşünür denizi yaslı başım

Kendimi burda buldum,denizle kalacağım
Bırak beni ey dalga, ben deniz olacağım.