Ne çocukluk kaldı
Ne çocukluğumuzdaki yaşamadığımız anılar,
Bizi terk etmenin haklı gururunu yaşamaktalar,
Şimdiler de,
Bağlama çalma konusunda oldukça yeteneksiz,
Okuldan kaçmak üzere oldukça becerikli,
Yönlerimiz vardı bizi gururlandıran,
Mahallelinin namusu gibi,
Takacak sorunlarımız vardı kafamıza,
Bizi mutsuz edecek konular işledik hep,
Çalıştığımız yerdi tamda orası,
Güldüklerimiz sahte olabilir,
Ama biz hep orjinal gibi sunduk her yerde,
Ağladığımız gerçek ti,
Ama şaka yaptık şaka derdik görenlere,
Filmlere konu çok artistik acılar yaşadık,
Oyuncuları gerçek gibi oynadı,
Anne yeterince ağladı,
Abi duvarları yumrukladı,
Babanın dizleri çözülmüş, yürüyemedi,
Kaldıramadı küçük kardeş babasını yerden,
Gücü yetmedi,
Hani başkası oynasa bu filmi,
Sinemada ya çıktığı ilk hafta izlerdim,
Hatta galasına giderdim,
Nasıl olsa bu filmde ben oynamadım ki,
Bak ben bir filmi izlersem iyi gişe yapar,
Kendim oynarsam kimse gelmez,
Gelmedi de,
Sevdiğimizi söylemeye fırsat bulamadık,
Birlikte bir düğüne gitmenin tadına varamadık,
Bir düğünde karşılıklı oynayamayacak kadar,
Bilmiyorduk neşeyi, ayaklarımız alışmamıştı,
Bünyemiz kaldırmayacak kadar ahlaklı,
En güzeli şairlik,
Oturur ilham gelmesini beklersin,
Gelmedi mi, ona da bir şiir yazar geçersin,
Ne biliyoruz ki,
Kopya çekmeden kazandığımız sınavlar hakkı için,
Güzel melekler,
Anlayan var mı neyin içindeyiz bir bilsem?
Her hikayenin sonu aynı,
Kaybediyorduk ben ve bir de sen?
Kayıt Tarihi : 27.6.2009 00:49:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!