Ben ve benliğim Şiiri - Dilan Gürbüz

Durup baktığımda geri kalan hayatıma,
Kimsenin beni anlamayacağını öğrenicektim.
Ve kendime itiraf edemediğim gerçekleri,
İçten içe nefes aldığım her an tekrar edicektim.
Kapımda duranlar, içeride kalanlar ve pencereden seslenen herkes bana yalan söyleyeceklerdi.
Fakat ben doğruları duyana kadar bekleyecektim,
üstelik en büyük yalan bana aitken.
Kaçtığım her yerde aynı gökyüzünün altındaydım
ve gökyüzüne ne zaman baksam mağlubiyetimi hatırlıyacaktım.
Bütün kalabalıkların yalnızlığının toplamı,
bütün yalnızlıkların arta kalanıydım.
Her halükarda ben kendimin ya en iyi dostu,
Ya da en büyük düşmanıydım.