Ben ve Babam Şiiri - Fikret Turhan

Dünya yılı...
9 şubat..2007
Ben yaşamımın
55.yılında...
Dünya da küresel ısınmada...
Bu cüce şubatın da
9.günü...
Derece 16'da..

Anama bir sordum..,
Bin aldım...
Ezildim..ezildim...
Çaresizdim..
Yalnızca ağladım..
55 yıl önce de
Şubat sıcakmış..
Çeşme başında..
Bakraçlar ellerinde..
Ben ise karnında..

Babam askerde..
Ninem söylenir dururmuş...
Bir boğaz gelecek diye..
Ve ben doğmuşum
Sabaha karşı o gece..

Babam bahriyeli...
Yani palet...
Kasımpaşada...
Gelmiş...beni görmeye..
Görmüşte..
Paranın gözü kör olsun..
İstanbula dönmek için
Pıdpıdik Mustafadan
25 kuruş almış..
Dönebilmiş öylece..

Babam..
Babaannem..
Pıdpıdik Mustafa..
Rahmete karışmış...
Bu anılar da
Göz yaşı olmuş..
Doğum günüme....

Herşey...
Bir şeyde..
Bir şey...
Herşeyde...
Yaşam ölümün...
Ölüm yaşamın içinde..