ben ve antiben, yani sen,
tenimiz tenimize karşı,
korkuyorum sana varmaya.
biliyorum dokunsam kaybolacağız,
hiç olacağız, hatta olmayacağız.
bak simdi nasılda kafam karıştı!
hiç mi olacağız,
yoksa hiçbir şey mi olmayacağız?
terazinin iki kefesi gibiyiz,
ben inerken sen çıkıyorsun.
hiç bir zaman gelmeyecek
yüreğim yüreğine denk.
sen ay gibi beyaz aydınlık,
ben gece gibi zifiri karanlık...
Kayıt Tarihi : 18.8.2020 14:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!