Daha az konuşuyorum artık ve hatta hiç neredeyse sesim..
Daha az gülüyorum.
Daha azım, daha bir yarim..
Kimseyi aramıyorum.
Kimsenin ne yaptığını falan da önemsemiyorum.
Gözümün önünde yansa insanlar tepkisizim.
Daha ciddiyim, daha agresif, daha vurdumduymaz..
Beklentilerimi yok ettim.
Daha çok sigara içiyorum.
Daha çok tüketiyorum.
Tükendikçe tüketir insan..
Ama daha dolu bir adamım artık.
Kelimelerim daha özenli.
Daha çok çapraz ateşe mensubun.
Daha fazlayım.
Azaldıkça çoğaldım, çoğaldıkça sıkıntılar güçlendim..
Güçlü olmanın kökünden uzağım ekiyle kökündeki harf değişikleriyle sesteş olan herhangi anlamlı bir kelimenin somutlaşmış,
dayatılmış,
katı gerçekliğe tabi haliyim.
Anlamadığınız kelimeler konusunda uzmanlaşıyorum;
her geçen gün.
Ben isim öbeğinden,
ikinci tekil şahısa yönelmiş bir sıfat tamlamasıyım.
Sizse hala sizsiniz
işte aradaki en büyük fark bu..
Şimdi tekrar ediyorum ve özetliyorum.
Gidebilirsiniz.
Artık ihtiyaç dışı her birey.
Kayıt Tarihi : 23.1.2019 17:34:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!