Ben Varım...Güncelleme Şiiri - Nurten Al ...

Ben Varım (güncelleme)

Neden bu hüzün
Kimin elinde var sihirli bir kalem
Alın yazısını yeni baştan yazacak
Senin mi
Benim mi
Uzun bir yol bildik yaşamı
Kervana katıldık
Birileri vardı yanımızda
Mutluyuz sandık
Sevdik mutlaka
Sevildik de belki

Düşünüyorum da şimdi
Bu yaşamın hiç bir sahnesinde olmamış
Hiç ben, ben olmamışım
Ben nerdeyim!
Yaşanan bir şeyler var
Tükenen bir şeyler de
Ben yokum, ben
Hiç kendim için yaşamamışım
Kendime yabancı bir ben
Kendime ihanet eden ben
Aynalarda çoğalınca kaz ayakları
Derinleşince alın çizgileri
Bir şamar gibi yüzümde patladı yaşım
Yaş otuz beş yolun yarısı edermiş
Orhan Veli’ye etmemiş.
Aradım
Buldum
Çiçekli tenekeden sandığın dibindeymiş
Çıkarttım benli albümleri
Önce aldım tozlarını bir güzel
Naftalin kokusu yayıldı odaya
Dünün kokusu sindi üstüme
Bayramlık elbiseme sığamadım
Olsun!
Güneşi gördüm sonra
Ağacı gördüm, ağaçta çiçeği gördüm
Acıktım
İlk defa açlığımı hissettim
Susadığımı
Bir şeylerin eksikliğini
Yaşanmamışlığını fark ettim
Ne ilkiydi baharın önemli olan
Ne ikincisi
Ne de sonu
Baharın kendiydi yaşanılası
Ömür boyu
İster şans de
İster kader
Varsa çekilecek çile
Çekiyorsun
Varsa görülecek gün
Görüyorsun
Dedim ya
Kimin elinde var kader kalemi
Alın yazısını istediği gibi yazacak
Suya yön verilmiyor işte
Bir deryada buldum şimdi kendimi
Akıntıya tutulmak şöyle dursun
Rüzgârlar yarattım nefesimden kendime
Öyle çok birikmiş ki içimdeki yorgun kül
Elimi göğsüme attığımda fark ettim
Yaşam denen ateşin henüz sönmediğini
Biraz daha kızıl renklere boyandım
Biraz daha vurdum duymaz oldum
Biraz daha; Bana ne?
Biraz daha; Amaaan, sende
Dünyayı ben mi kurtaracağım?
Neden olmasın!
Boş ver aldırma
İkinci bir yaşam şansı
Verilmez kimseye bu dünyada

Biraz daha lale, menekşe
Gülü, sümbülü kokladım
Hayatı koklar gibi
Mis gibi
Filizler yeşerttim yüreğimde
Kimsenin ulaşamayacağı

...................Kendi adıma bu dünyada
......................Hayatı yeniden yaşamak gibi
.............................İnadına
...................................Ben varım!

Anladım ki
Hiç bir şeye geç kalınmış değildi
İlk adımdı mühim olan
Siyah yine siyahtı
Pembe her zamanki gibi

Bir kıvılcımdı eksik olan
O da
dudağımdaki gülümsemede bitti...

İşte o zaman anladım ki
Ben vardım
Ben varım
Anka kuşu gibi...

Nurten Altınok
Güncelleme 27.12.2015 Pazar Esenyurt

Neden bu hüzün
Kimin elinde var sihirli bir kalem
Alın yazısını yeni baştan yazacak
Senin mi
Benim mi
Uzun bir yol bildik yaşamı
Kervana katıldık
Birileri vardı yanımızda
Mutluyuz sandık
Sevdik mutlaka
Sevildik de belki

Düşünüyorum da şimdi
Hiç ben, ben olmamışım
Ben nerdeyim!
Yaşanan bir şeyler var
Tükenen bir şeyler de
Ben yokum, ben
Hiç kendim için yaşamamışım
Kendime yabancı bir ben
Kendime ihanet eden ben
Aynalarda çoğalınca kaz ayakları
Derinleşince alın çizgileri
Bir şamar gibi yüzümde patladı yaşım
Yaş otuz beş yolun yarısı edermiş
Orhan Veli’ye etmemiş.

Aradım
Buldum
Çiçekli tenekeden sandığın dibindeymiş
Çıkarttım benli albümleri
Önce aldım tozlarını bir güzel
Naftalin kokusu yayıldı odaya
Dünün kokusu sindi üstüme
Bayramlık elbiseme sığamadım
Olsun!

Güneşi gördüm sonra
Ağacı gördüm, ağaçta çiçeği gördüm
Acıktım
İlk defa açlığımı hissettim
Susadığımı
Bir şeylerin eksikliğini
Yaşanmamışlığını fark ettim

Ne ilkiydi baharın önemli olan
Ne ikincisi
Ne de sonu
Baharın kendiydi yaşanılası
Ömür boyu

İster şans de
İster kader
Varsa çekilecek çile
Çekiyorsun
Varsa görülecek gün
Görüyorsun

Dedim ya
Kimin elinde var kader kalemi
Alın yazısını istediği gibi yazacak
Suya yön verilmiyor işte

Bir deryada buldum şimdi kendimi
Akıntıya tutulmak şöyle dursun
Rüzgârlar yarattım nefesimden kendime
Öyle çok birikmiş ki içimdeki yorgun kül
Elimi göğsüme attığımda fark ettim
Yaşam denen ateşin henüz sönmediğini

Biraz daha kızıl renklere boyandım
Biraz daha vurdum duymaz oldum
Biraz daha: Bana ne?
Biraz daha: Amaaan, sende
Dünyayı ben mi kurtaracağım?
Neden olmasın!

Biraz daha lale, menekşe
Gül, sümbül kokladım
Hayatı koklar gibi

Anladım ki
Ben varım…

Nurten Altınok
041214

Y.Ş.16