Ben Varım Şiiri - Kara Osman Nalbant

Bülbül değil isen gül için yanma
Benliğe esir düş, bendeye kanma
Hikmet Yaradan’ın, arının sanma
Tadın tadı sevda, balda ben varım

Bir damla yağmurla yeşerir çölüm
Anmak yaşamaktır unutmak ölüm
Giden geri gelmez bekleme gülüm
Serçe çoktan uçtu dalda ben varım

Kara koyun meler, kavalım ağlar
Ben beni bileli, bu gönlüm çağlar
Her deliye geçit, vermiyor dağlar
Elif’i görmedim, yolda ben varım

Yokuşun başında, yar bana çattı
Son bir hedef gördü, son oku attı
Dalgasız denizde, gemimiz battı
Kurtulan olmadı salda ben varım

Yağmur çiselerken, uğradım hana
Hiçbir şey demedi hiç kimse bana
Yavrum yavrum diye, ağlıyor ana
Sağında çiçekler, solda ben varım