Ben Varım... Şiiri - Şair İbrahimtl

ben varım...
asi bir rüzgar esti
yüreğimin derinliklerine
kah bir illüzyon hızında
anlamsız,aniden
kah bir göbek bağında
kutsal,hayret verici
ya da bir günbatımında
özgürce,sevgi dolu
sonra
bir soğukluk aldı tenimi
üşüyorum...
ama kimseye söyleyemem
belki bir aşk yarası
belki bir dost belası!
olsun olsun...
ben mutluyum
çünkü ben varım
ben ve benliklerim dolaşıyor dünyada
her doğum günümde tekrar hatırlıyorum
tüm dünyanın renklerini
ve aşklarımı
ve kavgalarımı
ve nefretlerimi
fakat mutluyum
hiçkimsenin olmayacağı kadar
neden diye sorarsanız
hiçkimse ben olamaz
ve umutluyum
çünkü hiçkimse senle ben olamaz