Ben varım Şiiri - Mehmet Atar

Sevda beni vatanımdan tezdirdi,
Yâralarım deşişinde ben varım.
Kerem etti, Aslı için gezdirdi,
Yüce dağlar aşışında ben varım.

Bulutların gözyaşında sır idim,
Kış ayında lapa lapa kar idim,
Yel oldum, kendime estim eridim,
Derelerin çoşuşunda ben varım.

Saz eyledi türküleri çaldırdı,
Her mevsimden bana göynek aldırdı,
Yunus gibi denizlere daldırdı,
Deryaların taşışında ben varım.

Şu göçmen kuşlardan soralar beni,
Onlar katarına sıralar beni,
Sonbahar ayları yaralar beni,
Her yaprağın düşüşünde ben varım.

Yükseklerde nice derdin dermanı,
Yaylalar var yiğitlerin harmanı,
Dadaloğlu dinlemedi fermanı,
Hürriyete koşusunda ben varım.

Ataroğlu’m yatar yâr kucağında,
Mevlâna’yla yaşar Şems’in çağında,
Her öğün yanarım dost ocağında,
Kaynıyorum, pişisinde ben varım.