ben vardım; gülümsemler dolu sabahı,kahkahalarla karşılardı geceyi! ! ! ben gülmeyi öğrettim,sizler bana güldünüz! ! ben vardım; mutlu olmayı hüzün olmadan anlatırdım sahildekilere,ben mutlu oldukça sizler hüzün getirdiniz bana! ! ben vardım; yanlızlığın önemsiz olduğunu çünkü hep bir gölgem olduğunu hatırlattım sizlere, ben yanlız kaldıkça sizler gölgem gibi olamadınız! ! ben vardım; hep vardım umursamadınız, şimdi gidiyorum umrumda değilsiniz! !
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta