ben vardım; gülümsemler dolu sabahı,kahkahalarla karşılardı geceyi! ! ! ben gülmeyi öğrettim,sizler bana güldünüz! ! ben vardım; mutlu olmayı hüzün olmadan anlatırdım sahildekilere,ben mutlu oldukça sizler hüzün getirdiniz bana! ! ben vardım; yanlızlığın önemsiz olduğunu çünkü hep bir gölgem olduğunu hatırlattım sizlere, ben yanlız kaldıkça sizler gölgem gibi olamadınız! ! ben vardım; hep vardım umursamadınız, şimdi gidiyorum umrumda değilsiniz! !
OsmanKayıt Tarihi : 24.7.2010 02:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Osman](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/07/24/ben-vardim-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!