Ben Var Ya Ben Şiiri - İsmail Güçtaş

Ben var ya ben,
Fena adam değildim hiç, aslında...
Kimsenin tavuğuna kışt bile demedim,
Meyve çalmadım,
Karışmadım hiç bir kavgaya...
Ben var ya ben...
Yaşamadım hiç aslında!

Kimseler kapımızı çalıp,
Yaptığım yaramazlıkları sayıp dökmedi.
Kurbağa taşlamadım dere kenarında hiç,
Geriye dönmek için vakit artık epey geç...

Benim de yıldızlardan yorganım vardı oysa...
Beni de ateşe salan, bir esmer yardı oysa...
Kafesine sığamayan yüreğim, kordu oysa...

Ben var ya ben,
Kendimi bildim bileli beceremedim,
Yüzüm kızarmadan yalan söylemeyi,
Kavga etmeyi, ihaneti, vefasızlığı...

Bana ihanet eden bir vefasız vardı oysa...
Yaşamak, kimi zaman ölümden zordu oysa...
Kafesine sığamayan yüreğim, kordu oysa...

Ben var ya ben...
Fena adam değildim ama,
İyi adam da olamadım,
İyi bir kul, iyi evlat, iyi baba...

Bunları sağlayacak îmânım vardı oysa,
Dönecek bir menzilim, zamanım vardı oysa...
Kafesine sığamayan yüreğim, kordu oysa...