Olunmak istenilen yerler listesinde ilk sırayı alıyordu,
Alnının sol tarafındaki ben.
Yalnızlığının başlangıç düğmesi gibi duruyordu,
Yorgun saçlarının bitiş noktasında
İşinin ehli bir makyöz ustalığında,
Düşünülerek konumlandırılmış..
Küçük, sevimli bir ayrıntıydı.
Noktaları birleştirsen bir şekil elde edecekmişsin hissi uyandıran,
Kahveye değil, kendine özgü bir kahverengisi olan,
Dokunulası o benin etrafında yaşamak istiyorum çaresizce..
Sahibinin yalnızlığına dokunmadan.
Kayıt Tarihi : 27.2.2012 16:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nilay Akçay](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/02/27/ben-uzerine.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!