Ben Uzak ÜLkelerin Çocuğuyum

Sen bekleme beni
ben uzak ülkelerin çocuğuyum
Yağmurlar dolmuştur hep içime
o yüzden ıslaktır gözlerim benim
Şah damarımdan vurmuştur ihanetler,
acılarla doludur içim dışım
ve gülmek hiç yakışmaz dudaklarıma...

Sen özleme beni
kartal yuvalarına takılı umutlarım yok benim
Sabrı dudaklarıma kanla yazmışım
Tepinirken birileri
özlemlerimin üzerinde hayasızca,
soluğu,yalnızlıklara zincirlediğim
akşamlarda almışım...

Sen isteme beni
yüreğimden başka hiç bir şeyim yok benim
Koşmuşum çıplak sevdalarımla
insanlığına yıllarca insanların
ve her güldüğüm yerde yapayalnız
her öldüğümde mezarsız kalmışım...

Sen dinleme beni
ucuz lisanlara tahammülüm yok benim
Mavi gökler,kızıl şafaklar
anlatsınlar söyleyeceklerimi sana
Bir mazlumun iç çekişinde
ve bir garibin
ahında gizlidir benim dilim...

Sen arama beni
taze gül yapraklarına dürülü
altın ışıklı sevinçlerim yok benim
dev dev soluyorum tüm kavruk inançları
ve farkettiğim günden beri gülüm ; gözyaşlarımı
sevmeyi
hiç beceremiyorum

Aslan ölümlerinde söylenen
her şeyi
sana bırakıyorum

Gidiyorum
benim dünyam değil bu dünya
ben uzak ülkelerin çocuğuyum.