Yıkılacak, duvarlar gibi olmaya meyil ettiysem, kimse tutamaz
Zamanı kalbimden çıkarmış aklım, en dibin de cehennemin;
Gel gitlerine çok saydım, bu ahmak ve cevahir, Allah tanımaz!
Dinsizlerin için de, hayvanların adına, kendimden bile utandım.
Nasıl da bakar yüze, içi küf mantarları gibi o ne zehirli bakış
Alçağın zifirin de karanlık bile bu kadar naif ve narin olurdu!
Gölgeler utansın! Geri kalmışsın, geri çoktan göğü bulutları kaplamış.
Sana dün bir tepeden baktım aziz İstanbul!
Görmedim gezmediğim, sevmediğim hiçbir yer.
Ömrüm oldukça gönül tahtına keyfince kurul!
Sade bir semtini sevmek bile bir ömre değer.
Nice revnaklı şehirler görünür dünyada,
Devamını Oku
Görmedim gezmediğim, sevmediğim hiçbir yer.
Ömrüm oldukça gönül tahtına keyfince kurul!
Sade bir semtini sevmek bile bir ömre değer.
Nice revnaklı şehirler görünür dünyada,



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta