Ben Ünye'yim Şiiri - Erhan Eren

BEN ÜNYE’YİM
Sahile vuran dalgaların sesiyim ben
Yeşilin maviye meftun olduğu yerdeyim
İlahi bir musiki gibi ruhunu okşayan Yunus’um ben
Yunus’un Mevla’sına kavuştuğu yerdeyim

Gün batarken boğazında düğümlenen hıçkırığım ben
Deniz kızlarının tuzlu gözyaşlarıyla ağladığı yerdeyim
Ay ışığının dili olsa beni söyler, o yakamoz benim
Güneşin kanlı şafaklarla doğduğu yerdeyim

Fersude bir şarkıyım dillerde eskimeyen ben
Fırtınalı ömürlere liman olan yerdeyim
Kadıların mührüyüm, ulu çınarların gölgesiyim ben
Hattatların esericedidi olan yerdeyim

Manolya ağacıyım bir konağın bahçesinde ben
Yarım kalmış her bir hikaye için bir şahidin saklandığı yerdeyim
Kimseler bilmez saklı bahçelerin sarnıcıyım ben
Hanımeli çiçeklerinin bahçe duvarlarına aşık olduğu yerdeyim

Keşfedilmemiş bir hazinenin haznedarıyım ben
Sarayın surlarında tarihin yosun tuttuğu yerdeyim
Paşaların sarayıyım,kefelilerin hanıyım ben
Gün yüzüne çıkmamış mücevherlerin saklandığı yerdeyim

Ab-ı hayatı içtiğin çömlek testiyim ben
Toprağın ateş-i aşkla yandığı yerdeyim
Sofrana aşını getiren bakır sahanım ben
Bakırın tarih olsun diye dövüldüğü yerdeyim

Kimseler unutmasın diye direnen eski iskeleyim ben
Denizin balıkçılara mezar olduğu yerdeyim
Biraz tarihim biraz gelecek,meydanda eski hamamım ben
Ezel ile ebedin yıkandığı yerdeyim.
Erhan EREN 13 Mart’ 2015