Dün,
Parkımıza gittim.
Yalnız senin ve benim olan parka...
Yanaklarım ıslandı seni düşününce.
Yağmurdur sandım;
ağlıyormuşum.
Birden canlanıverdin gözümde,
En sevimli, en güzel halinle
Sonra sesini duydum derinden;
“Seni Seviyorum, Unutma!”
Ben unutmadım lâkin
Kuşlar unutmuş; ötmüyorlar.
Ben unutmadım lâkin
Rüzgârlar unutmuş; esmiyorlar.
Ben unutmadım lâkin
Yıldızlar unutmuş; parlamıyorlar.
Ben unutmadım lâkin
Sen unutmuşsun; gelmiyorsun.
Kayıt Tarihi : 15.11.2000 21:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!