Ben Ülkem Derim Şiiri - Salim Erben

Aklıma..
Namuslu yoksul insanlar düşer
Bu bir tutku bu bir sevda
Bu kardeşlik türküsü
Kanayan yaralarımız var bizim
Çözül ey kutupların sızısı
Olanca buzları erit içinin
İçime sığmayan çığlığım
Çözül ey dilimin suskusu
Örs çekiçten suyunu alan
Ham çelik gibi işleyelim
Yarınları yarınlar bizim
Ülkemin başkenti ankara derim
Ne kadar hırsız namussuz varsa
Arsızlar dünyasın dan kalan
Kirli ellerini batıra batıra
Vanpir misali eme eme
Büyük milletin sefil yaratık
Sülükleri düşmüş meclise
Ne zaman ben ülkem desem
İçime bir yangın düşer
Bir dehşet
Bir fırtına başlar
Ölüler konuşur, ben yazarım
Ne zaman elele tutuşsak
Yürüsek özgürlük yolunda
Kan dökerler aramızda
Ne zaman yükselse sesimiz
Ya ergene koncu ya cömaatçı diye
Geçer adımız kayıtlara
Oysa siyahı ak diye yutturan
Yeraltı yerüstü çatlak gökyüzünü
Şimşeği yağmuru sürüp pazara
Sata sata memleketin etini sütünü
Şehir şehir köy köy dolaşa dolaşa
Yalancı akıllı adam sürüleri
Kefenlerine sığmayacak cesetleri
Deki haydı yaşıyoruz güle eylene
Anlaması zor değil
Bir parmak bal Sus pus payı
Çıkarsa sesin kodestesin
Ya ergene kon ya paralel
Bu devran böyle gitmez
Ant olsun ölümden korkup
Yaşamaktan bezmedik biz
Beşer onar tutuşup el ele
Geldik milyonlara biz
Önce ülkem dedik
Ülkücülüğü sevdik
Ülke beşik oldu salandı
Bingöl diyarbakır
Hakkari van şırnak tunceli
Biz kalbur üstü elendik
Vurulduk sayısızca çoğalarak
Yılmadık hiç bir zaman
Şehitlerimiz oldu Gazilerimizde
Ekmeğimiz aşımız dilsiz
Soframızda ağıtlar bereket
Bizi bizden sorun
Diyecek sözümüz vardır elbet...

Salim Erben