Ben Ufukta Yeşeren Mavi Sabahta Tanım II

Dudaklarımda elem, korkuları silmişim;
Tebessümler sunarken, bakışında dilmişim.

Geceye feryat benim, sevdalara selmişim;
Gün sabaha uzarken, rüyalara elmişim.

Yolcumu bekliyordum, ufkun avuçlarından;
Kalbimden yürüyordum, sabahın burçlarından.

Göz nurum beslendikçe, sabahlar zehir sundu;
Şimdi gerçekler çıplak, soyundukça soyundu.

Duygular inançlıydı, iman ettim, inandım;
Sevdaya kalp verirken, sade, saf inanandım.

Bundan böyle mabedim, viraneye dönecek;
O'ndan başka sevgiye, tüm ışıklar sönecek.

Geceyi ıslattıkça, gün sabahla sökülür;
Ceylan bakışlar arar, yücelir aşk dökülür.

Çankırı-15.05.2004