Ben uçurtma olmak isterdim
Gözbebekleri gülen bir çocuğun ellerinde
Bulutlara dokunmak mesela
Gözyaşlarını silmek ellerimle
Ben sensizliği dökmek isterdim
Ağlaşıp hüzünlü bulutlarla
Yıldızlara sarılmak bu defa
Güneş olmak isterdim
Ellerimle okşamak isterdim ağlak yüzleri
Gönülleri ferahlatmak isterdim
Gökyüzü olmak mesela
Şimdiyse dumanlar sardı beni
Toprak yağar çamur yağar gözlerimden
Islatır kefensiz mezarları
Uçurtmalar yok bulutlar yok
Alabildiğine kapkara duman
Hani güldürecektim ısıtacaktım yüzleri
Hani aydınlatacaktım suskun gönülleri
Şimdiyse gözlerimle yıkıyorum
Paramparça kanlı bedenleri
Ağlamakta yetmiyor artık
Fırtınalar kopmak yıldızlara sarılmak
Bulutlarla ağlaşmak
Sade insan yağar umudunu kaybetmiş karanlıklar
Bir güneş kaldı şimdilerde ağlak
Gözlerim,gözlerim suskun
Dilimde bebek ağıtları
Kulağımda çınlayan bombalar
Zalimden gökyüzünden sökerken
umutları
Kayıt Tarihi : 12.1.2024 05:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hasan Tahsin Demirel](https://www.antoloji.com/i/siir/2024/01/12/ben-ucurtma-olmak-isterdim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!