Ben Türküyüm Şiiri - Halil Yılmaz Hıtmiye

Ben türküyüm
Hazinli öykülerin hıçkırığı
Zakkumlardan süzülen
Soylu, içli yüreklerin ürünü
Keremin çözüldükçe düğmelenen
İliksiz, yakasız gömleği
Aslının yanık gelinliği
Bütün zamanları
Gözlerinde, yüreklerinde eriten
Şeyh Bedrettin’in, Pir Sultanın, Âşık Veysel’in
Acıları ve ağıtlarıyım
Dağları delen karlı dorukları eriten
Ferhat ile Şirinin hasret ağısı
Donmuş, isyana durmuş
Kan çanağı
Soğulmuş gözlerin gözyaşları
Kavrulmuş ciğerlerin mavi, kızıl koruyum
Gidip de dönmeyenlerin
Muradına ermeyenlerin
Bar tutmuş ağızların
Üryan, üşüyen yüreklerin
Ayrılıkların, tozlu gurbet yollarının
Steplerden Anadolu’ya çağlayarak akan
Aşk oduyla yanan Yunus
Ana sütü gibi helal
Berrak, duru ırmağıyım ben
Köroğlu’yum, Dadaloğlu’yum
Sarıkamış’ım, Yemen türküsüyüm
Çukurova’nın alın teri, göz nuru, beyaz altını
Konya’nın sarı saçlı, gelin başlı buğdayı
Ordunun dereleri
Egenin çökertmesiyim
Torosların kınalı kekliği
Erzincan’ın gümüş kanatlı kuşuyum
Antep’in barağı
Şahin Beyin destanı
Diyarbakır’da inleyen surların gizemiyim
Tunceli’nin yanık çığlıkları
Peygamberler, hoyratlar diyarı
İçine kan doğranmış
Yanmış, yıkılmış yüreklerde
Duman duman şivanım ben
Urfa Urfa içinde
Urfa üç dağ içinde
Üç dağ benim içimde
Yaralı bir ceylanım
Bir gülüm var
Özden içeri özümde