Ben Güneydoğu’ yum demiş densizin biri
Hakaretle karışık, sıralamış neler çektiklerini
Söyle!
Kimler parselledi size o bölgeyi?
Sen Güneydoğu isen ben Türkiye’ yim Çocuk!
Benim unutamadıklarımdır
Senin bildiğini sandıklarının her biri
Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Duyarlı yüreğin şairesini tebrik ediyor başarılarının devamı dileklerim, TAM PUANIM ve ÇAM SAKIZI ÇOBAN ARMAĞANIMLA milletimize birlik, beraberlik, sevgi ve kardeşlik diliyorum.
Çıkın artık mezardan, Ey ervah-ı şehidan,
Bölünmesin hainin, oyunuyla bu vatan,
Baş ve beden birleşin, olun artık tek vucut,
Şu mukaddes vatanın gül kokan toprağında,
Vahdetin kıblesine, birlikte edin Sücut.
Necdet EREM
Ne yazık hergün ölen insanlarımız için eziliyor yüreğim. Ahh okadar kolay olabilseydi bölünmek diye bir şey olabilseydi keşki, bir çocuğu değişmezdim tüm coğrafyaya. Tc kürdüstanda ne işi var diyen kürt dönecekmi peki kovduğu T.C nin istanbulundan pılısını pırtısını alıp güneydoğusuna. Yok ama yok bu imkansız ayrı değildir kaderi istanbuldan diyarbakırın. Ya hep beraber güler anadolu ya hep beraber ağlar bu kader çizileli çook olmuştur ağlamayı seçtiyse insanlar seçimlerini değiştirene başka yolu yok ağlayacaktırlar.
kaleminden ilhamın yüreğinden coşkun eksik olmasın hocam nicelerine başarılar
Ben Güneydoğu’ yum demiş densizin biri
Hakaretle karışık, sıralamış neler çektiklerini
Söyle!
Kimler parselledi size o bölgeyi?
MUSUL PETROLLERİ İÇİN İNGİLİZ Mİ
AKDAMARIN İĞFALCİ ERMENİSİ Mİ
sen Güneydoğu isen ben Türkiye’ yim Çocuk!
FADİME İLE MAVİ YAPRAĞI
KEZBAN İLE KOYUN SAĞMAYA GİDEN KIZI AYIRMAM.
Sana kızamıyor, sadece acıyorum çocuk!
KIZGINLIĞIM
Hani halkı tezek yakarken
Bir eli yağda, diğeri balda
Bir ayağı Dubai’ de diğeri Havana’ da
Sazda, barda, işleri tıkırında olanlara…
Kandırıp gençleri, çıkarıp dağa
Tuzaklarıyla etrafa ölüm yağdıranlara
Emperyalistlerle işbirliği yapacaklarına
Harcasalar ya o kirli kazançlarından
Biraz da halkının refahına…
BENİM SEVGİM SANA, İSYANLARIM,
SENİN BİLMEDİKLERİNEDİR ÇOCUK.
Kimseyi ötelemeden ,kedilerini öteki görenleri dilin dikeni ile incitmek değil gönül köprüsünde uyarmak GÜZELDİ..
Hayranlık uyandıran duygular........coşku dolu mısralar. ........kutluyorum güçlü kaleminizi. .........tüm yüreğimle ve tam puanımla.......... Saniye Sarsılmaz
Cesur, başı dik, korkusuz bir Türk kadınının böylesine gür sesle seslenişi göğsümüzü kabarttı. Okunması, ders alınması elzem bir şiir. Gönülden kutluyorum sevgili arkadaşım. Sizle gurur duyuyoruz...
Ben bir şey yapamam ki çocuk
Ağlama
Ben bir şey yapamam ki çocuk büyüdün artık
Ağlamak yok dert yanmak yok sızlanma sakın
Frenk te oyun çok çocuk bini bitse biri bitmez
Yaza aldanma çocuk öyle bir üşürsün ki donar
Yanar kalırsın da kışta ateş yağar yüreğine be
Sil göz yaşlarını çocuk ben bir şey yapamam ki
Vatanı
Masal sanma sakın... umudu bilir misin çocuk
Uçurtma vurulur mu umuda darağacı kurulur mu
Sen hiç özgürlüğe öldün mü hürriyete sürüldün mü
Sen hiç Çanakkale şehitlerini gördün mü çocuk
Ağlamak yok çocuk ölmek var ağlamak yok
Sil gözyaşlarını çocuk ben bir şey yapamam ki
Dinle
Kardeleni bilir misin çocuk karanfillerle dolu başı
Edirne den Karsa onlarla dolu bu vatanın her karışı
Et kemikten ayrılır mı çocuk zor günlerdeyiz şaşı
Nevri dönmeye görsün helaldir anadolumun aşı
Bir kükrerse arzı titretir vatandır Türkün tek telaşı
Sen ağlama çocuk öl ağlama sil gözünden yaşı
31/01/2013/Adnan Çatalbaş
Sevgili Hocam bu güzel yürek sesiniz bu şiiri getirdi aklıma bu cennet vatan bizim hepimizin herkes elini taşın altına koymalı vakit geç olmadan saygılar güzel yürekli hocama
el üstü yaşayan her zaman,bizler el altı
çilekeş.
kutlarım
namık cem
Türkiyemiz'in bugün getirildiği! durumu; anlamlı mısralarla şiire işleyen kaleminizi kutlarım.Duyarlı yüreğinize sağlık,selam ve saygılarımla
Duyarlı yüreğinize kaleminize sağlık. .+.+. Saygı ve sevgi ile kalın.
Bu şiir ile ilgili 97 tane yorum bulunmakta