Mermiler havada uçuşuyor,
Yürekler yanıyor, Mehmetçikler ölüyor,
Kimileri nişanlı, kimileri evli,
Bu vatanı kurtarmak için geldiler hepsi.
Ben mermi taşırım cepheye kağanıyla birlikte,
Ben Türk’üm Türk kadınıyım,
Vatan için ölmeye hazırım.
Bu vatan bölünmez kimse bölemez.
Bu topraklar bizim,
Ne yabancının, ne başkasının,
Biz oldukça kimse alamaz,
Elimizden topraklarımızı.
Bir andan viran oluyor,
Bir yandan şivan kopuyor,
Kara bulutlar üstümüze doğru geliyor,
Yağmur yağdırmaya çalışıyor.
Aman tombul canım tombul,
Hadi yürü de cepheye götürelim mermileri.
Ha bir torba ot,
Vereyim sana, tombul yürüdü.
Mermiler ulaştı,
Türkler durmadı savaştı,
Yaralar sarıldı,
Savaş kazanıldı.
Cumhuriyet kuruldu,
Vatan kurtuldu,
Ey şanlı bayrağım dalgalan göklerde,
Süzül gökyüzünde.
İşte Türk’ün varlığı,
İşte Türk’ün barışlığı, kardeşliği,
Bu topraklara bizden başka kimse ayak basamaz.
Bu yurda bizden başka kimse sahip çıkamaz.
Ne mutlu Türk’üm diyene,
Yaşasın TÜRKİYE,
Biz Türk’üz bu böyle biline.
NOT: Bu şiirimi 29 Ekim 2008 tarihinde yazdım ve bu şiirimle (29 Ekim cumhuriyet bayramı) konulu şiir okulumda yarışmasında 2. oldum.
Minik ŞairKayıt Tarihi : 6.8.2009 21:24:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!