Ben Tuhaf bir Adamım -5- Şiiri - Volkan ...

Ayrılık ve hüzünle yoğrulurum
Sıcak yaz akşamında
Yalnızlığımın gölgesinde üşürüm
Ben hala buradayım
Ve hala o çiğ yağmış yollardayım
Ben tuhaf bir adamım
Akıl almaz düşlerdeyim
Karışırım rüzgarlara
Kırılırım hüzünlü bahar akşamlarında
Sevgiyedir hasretim
Ben tuhaf bir adamım
Yüzüm güneşe ellerim ellerine dönük seni beklerim
Gel yanıma bekletme ne olursun
Yalnızlık boğar beni
Bir sen beni kurtarırsın
Bekletme beni acıtma gönlümü
Herşeye razıyım
Bir seni beklerim
Ben tuhaf bir adamım
Korkma benden
Hayal değil hissettiklerim
Düşler içinde olsamda
Ben seni gerçekten sevdim
Ne günler geçirmişim bilemezsin
Ne mevsimler geçmiş üzerimden
Acılar damla damla yağarken yüreğime
Ben seni sevmişim
Seninle ölmeyi istemişim
Ben tuhaf bir adamım demişim
Bağrımı ziftler kaplarken
Gözlerimi senden ayırmamışım
Uzak durma benden
Ben ömrümü sana adamışım
Ben tuhaf bir adamım
Yalnızlığımı ancak seninle yakarım