Ben tuhaf bir adamım
Issız bir çöl kadar uzak ve yalnızım
Sessiz gecede bir karanlık gölge gibi
Tepeden tırnağa isyanlardayım
Doğrulurumda kalkarım bir anda
Rüzgarlarla yarışır yıldızlarla çakışırım
Ben tuhaf bir adamım
Bir anda çeker giderim yalnızlığa
Beni anlayana değildir isyanım
Keskin bıçaklar saplanır sanki sırtıma
Nefessiz kalsamda buralarda
Bana yardım eden varmı ki bu cihanda
Ben tuhaf bir adamım
Artık eski birer mazi olmuş hülyalarım
Kayıt Tarihi : 18.8.2004 18:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!