Ben toprağı sevdim Şiiri - Güven Tahtakıran

Kaydu kamet geçtiğinde künyeye
Ben toprağı sevdim toprakta beni
Gözlerimi açtığımda dünyaya
Ben toprağı sevdim toprakta beni

Anam herk tarladan höllük eledi
Isıttı, altına odun galadı
Aktardı dönderdi beni beledi
Ben toprağı sevdim toprakta beni

Bilip bilmeyerek onu üzdüm de
Hırpalayıp hor davranıp ezdim de
Gücenmedi hep sırtında gezdim de
Ben toprağı sevdim toprakta beni

Cefa ettim kin gütmedi boş verdi
Ana oldu acıkınca aş verdi
Ne verdiyse helal verdi hoş verdi
Ben toprağı sevdim toprakta beni

Helal lokmam için hamur oldu o
Gözyaşımı sildi çamur oldu o
Hasretimle yandı kömür oldu o
Ben toprağı sevdim toprakta beni

Biz de topraktanız benî ademiz
Tükenir ömrümüz yeter vademiz
Ondan geldik yine ona döneriz
Ben toprağı sevdim toprakta beni