Ben Taşlı Tarlalarda Doğdum

Turgut Çakır
778

ŞİİR


1

TAKİPÇİ

Ben Taşlı Tarlalarda Doğdum

Ben taşlı tarlalarda doğdum
büyüdüm
okudum
Taşları temizlenmesi mümkün olmayan tarlalarda
Ne ekin ekildi
ne ürün alındı
ne karnımız doydu
Çile çektik
açlık gözbebeklerimizi fırlattı dışarıya
önümüzü göremez olduk
Çamurlu
taşlı tarlalar bir yana
Kışın yağan kar altında kaldık
boynumuz eğildi
gözlerimiz karardı
Ben taşlı tarlalarda doğdum
büyüdüm
okudum
Kendimi açlığın içinde buldum
tarhana aşı
merdiven başı dedim
Sabahı akşam ettim
İdare lambasında aydınlandım
karanlığa ah ettim
odunların çatır çatır yanarken
dumanı içimize çektim
Aydınlık karanlık arasında köprü kurdum
Aydınlık kavgasında buldum
Yüreğim oynadı yerinden
Dağ dağ yürüdüm aydınlığa
aydınlık gözlerimde büyüdü
Ben taşlı tarlalarda doğdum
büyüdüm
okudum
İnsanları sevdim
doğayı sevdim
Tanrı’yı sevdim
memleketimi sevdim
Kuzum ağlarken bende ağladım
Ben taşlı tarlalarda doğdum
büyüdüm
okudum
Memleketim türküsünü söylerken
Ağladım
ağladım
ağladım
Balta elimde odun kırarken
Çıraları battı gözlerime
Ben taşlı tarlalarda doğdum
büyüdüm
okudum
Elma
armut
ahlat
ovaca
ekmek
Gözlerimde doğan güneşti
Ben karanlıkta büyüdüm
Aydınlık diye haykırdım
Dağlar inledi
taşlar dinledi
sulara yansıdı sesim
Küçücük balıklar feryat etti birden
Bilim teknoloji güneşim oldu
İçimdeki yangın büyüdü
büyüdü
büyüdü
büyüdü
Yanardağ oldu
Taşlı tarlalar ağladı
yanardağ yürekleri dağladı
İsyan güneşi doğdu yanardağ ağzında
Kavgam büyüdü
büyüdü
büyüdü
Bilim teknoloji güneşinde buldum kendimi
Ben taşlı tarlalarda doğdum
büyüdüm
okudum
İsyan güneşi doğdu yanardağ ağzında
Behey kendini akıllı sananlar
Bilmez misin o günlerde savaş olduğunu
Bilmez misin ayağında çarık
asker ocağında
Peygamber ocağı dedik
Düşmanla boğuşurken insanlık güneşim doğdu
Benim güneşim gökteki güneş değil
İnsanlık güneşi
Ben yoklukta doğdum
büyüdüm
okudum
Kendimi insanlık güneşinde buldum
İş

eş diyenleri dinledim
Erenler dağından seyrettim yürüyen dağları
Yürüyen gönülleri
Ben yoklukta doğdum
büyüdüm
okudum
Güneşi içtim
O güneş ki yanardağ gibi yaktı beni
İşsizler
açlar aklıma gelince
Bilim teknoloji güneşine sarıldım
Büyüdüm
büyüdüm
büyüdüm
Kendimi yepyeni bir dünyada buldum
Güneşi içtim
O güneş ki yanardağ gibi yaktı beni
İnsanları sevdim
doğayı sevdim
Tanrı’yı sevdim
memleketimi sevdim
Kuzum ağlarken bende ağladım

Turgut Çakır
Kayıt Tarihi : 25.4.2010 21:10:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Turgut Çakır