Ben Tanırım Seni (özel) Şiiri - Zeki Günay

Bak bakalım gözlerime ne göreceksin,
Damlayan şu terimi sen mi sileceksin.
Dostum kim düşmanın kim neden bileceksin,
Sen tanıyamazsın beni ben tanırım seni.

Ben düşmanımı ta bakışından tanırım,
Şiirdeki sözleri, anladın sanırım.
Yükselen şu dağların sesini alırım,
Sen tanıyamazsın beni ben tanırım seni.

Bir öldüm bir dirildim, kafan mı karıştı,
Merak etme bu beden ölmeye alıştı.
Mermilerin nabzında hep aklım çalıştı,
Sen tanıyamazsın beni ben tanırım seni.

Mavi bulutlar gökler de yoldaşım oldu,
Dağlarda ki yeşillikler sırdaşım oldu.
Kaza da pusu da ölen gardaşım oldu,
Sen tanıyamazsın beni ben tanırım seni.

İyi bilirim sizleri leş kargaları,
Mermi doluydu bebeklerin kundakları.
Çekiliydi ana evladın tırnakları,
Sen tanıyamazsın beni ben tanırım seni.

Koskoca dünya da gizli kalmak zor olur,
Yanar yüreğimde yangın beden köz olur.
Közüm elbet söner de akıllar kül olur,
Sen tanıyamazsın beni ben tanırım seni.

OZAN ŞAİR: ZEKİ GÜNAY
20.11.2000