Ben Sussam Bile Şiiri - Durmuş Kaya

Gizemli düşlerinde güneş besleyen evler,
Şimdi bir karıncanın ezilmiş posasında!
Sarmış kaldırımları benzin yüklü alevler,
Yüreğim örselenmiş tilkinin masasında!

Yıldırımlar karnından dökerken bir mahşeri
Kan ve barut esiyor hilali yutan gece!
Göğsümün güllerini biçmiş şerlerin şeri,
Soylu sultan çingene, bedevi şanlı ece!

Lisanı tevekküldür hak arayan canların,
Libası kırk yamalık şah damar nice kanar?
Sönmüş gözbebeğinde isimsiz ozanların..
Zaman kör kılıcını benim beynimde sınar!

Çağdaş arzular pusmuş hicabın gölgessine,
Kan ve irin sağıyor bengisu kurnaları!
Bozkır postunu sermiş bir rüzgarın sesine,
Ana rahminde kesmiş kanatsız turnaları!

Kıskandı kuşlarımdan gökyüzü, perçemini,
Ben sussam bile taşlar kan kırmızı yanıyor!
Gönlümün coğrafyası yaşarken son demini,
Toprak olmuş dedemin ak sakalı kanıyor!