Ben çok susarım biliyor musun
Dilim damağıma yapışır da dervişane susarım
Bir bardaktan gönlüme su getirmez
Riyakarlar bir Serap görüp kendi çölümde susarım
Tuzlu bir kuyudan bir acı ah çeker içim
Her tesbihte 33 Aralık
99 da bir imame
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Susmak, konuşmanın "asil şeklidir..."
Bence...
Çünkü "dilsizler de konuşur..."
Anlayana...
Demek geldi içimden...
Tebrikler Zerrin Hanım..
Teşekkür ediyorum
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta