Ben Süleyman değilim ki,
Her hayvanın dilince konuşayım,
Ben aciz bir kulum, neyi neçe bileyim.
Bir nefeslik canım var, o da emanetten,
Ne bilgim sonsuzdur ne gücüm kudretten.
Gördüğüm hakikat, perdeli bir aynadır,
Bildim sandığım her şey, aslında bir imtihandır.
Dilime düşen söz, kalbime ağır gelir,
Her cevap bir sorudur, her yol başka yola girer.
Kimi zaman susmak, en doğru kelâmdır,
Zira hikmet çoğu vakit, sessizlikte saklıdır.
Ben Süleyman değilim ki hükmedeyim rüzgâra,
Bir yaprak misali savrulurum yazgıya.
Bildiklerim azdır, bilmediklerim derya,
Affına sığınırım her adımda, her duada.
Behçet Elcik
Behçet ElcikKayıt Tarihi : 15.12.2025 10:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ben Süleyman değilim ki, Her hayvanın dilince konuşayım, Ben aciz bir kulum, neyi neçe bileyim.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!