Ben, Suçluyum...! Şiiri - Mehmet Kalay

Söyle bana eşsiz aşkım,
Söyle...!

Her fırsatta dile getirdiğin,
Huzur bulduğun evi.

Lezzetine hiçbir zaman doyamadığın yemekleri,
Saf duru ve yalansız sevgimizi.

Oynarken oyunları ürettiğimiz saçma sapan kelimeleri,
Tavlada hep sana yenilişimi.

Gece yarısı sohbetlerimizi,
Tutkuyla birbirimize sarılıp uyuduğumuz yatağı,

Tatlı sert münakaşaları,
Aşkımız için verdiğimiz yaşam kavgasını.

Parasız günlerdeki dayanışmamızı,
Birbirimize olan eşsiz sadakatimizi.

Her sıkıştığında yanı başında olmamı,
Gece yarısı merak içinde çalan telefonları.

Her zaman korkusuzca seni sarmamı,
Sınır tanımayan sevgimi.

Aşkının alevinde kavrulurken,
Dökülen göz yaşlarımı,
Orkideleri...!

Hiç mi özlemedin...!
Hiç mi özlemedin ki,
Bu kadar taş bağladı yüreğin...!

Söylermisin,
Suçum ne...!

Suçum,
Seni delicesine sevmekse,

Ben,
Suçluyum...!

08.01.2004 – İstanbul