Ben Suçluyum Şiiri - Lokman Hamitoğlu

BEN SUÇLUYUM

Ayrılığımız için beni suçluyorsun
Mutluluklar kucağında ki kederlerini
Yaşayan sevdamızda ki cinayetlerini
Doğrular denizinde ki eğrilerini
Ve daha nelerini - nelerini görmeyip
Israrla beni suçluyorsun
Evet ben suçluyum
Hemde çok fazla suçluyum
Seni deliler gibi sevdiğim için
Seni unutmaya çalışmadığım için
Seni unutmadığım için ben suçluyum
Düşüncelerimi sislere veremiyorum
Senli hallerimi toprağa gömemiyorum
Duvar saati gibi kıt kafamı
Kaprislerinle
Riyakar sözlerinle
Özlemlerinle doldurmuşum
Öyleyse
Öyleyse ben suçluyum
SEN HAKLISIN ...

Karma karışık rüzgarlar esiyordu
Dünyanın dört yanından İstanbul’a insanlar gelmişti
Ben kalabalığa aldırmadan İstanbul’un her yerinde seni arıyorum
Lalelide ki otellerden tut da
Kontes ve kraliçelerin gittiği palaslarda
Lobi - lobi
Oda - oda seni aradım
Ama seni bulamadım
Yer yarıldı da içine mi girdin
Yoksa bilmediğim gizli yerlerin mi var
Bak yine Sinirlendim
Alnımda ki çizgi belirginleşti
Gözlerime o çelik parıltısı geldi oturdu
Ellerim ayaklarım titriyor
Bedenim ateş saçıyor
Sakın şimdi karşıma çıkma
Karşıma çıkarsan inan seni yakarım
HABERİM YOKTU DEME...

Şiir gibi geçen yıllarımızı düşündüm
Seni yad ettim
Bir insan ne zaman ölür?
Ölmek için mezara girmek zorunlu mu?
Yaşarken ölünmez mi?
Hasreti yaşamak ölümün küçüğü
Uykunun büyüğüyse
Hasret ölümle uyku arasına girmişse
Demek ki mezara girmeden de ölünüyormuş
Artık bir ızdırapsın yüreğimde
Kalbimde bir sızısın
Kötülüksün
Avuçlarımda duasın
Bedduâsın
Bedduâsın çünkü, seni bulamazsam
Kendimi sana affettiremezsem
Kendimi öldüresim tutar
İşte dinle
Birileri konuşuyor
Ben susuyorum
Birileri düşünüyor
BEN BOĞULUYORUM...

Dolunayın gümüş ışığı içeri süzülüyor
Kederleniyorum
Bir sigara yakıyorum
Sigaramı ağzımdan çıkarmadan bitiriyorum
Bir tane daha
Bir tane daha
Paketi yarım saatte bitirdim
Ciğerlerim bayramda (!)
Beynim iflasta
Serin
Aydınlık
Ayık gecelerim puslara karıştı
Dolunayın gümüş ışığı kayboldu
Hayat bazen kumsalda ki kumlar kadar sığ
Bazen çiçeğinde ki pamuk kadar rahat
Hayat şimdi nasıl diye sorma
Hayat şimdi iki değirmen taşının arasında ki buğday
UN OLAN BENİM...

Tetiği kalkık bir tüfek gibi hep karşımdasın
Suçlu olan ben, bir av halindeyim
Kurşuna dizileceğim
Katlime sebep sevdalım
Beni kendi ellerinle öldüreceksin
Haydi bekleme bas tetiğe
Bas ki yerlere yığılayım
Bas ki benden kurtulasın (!)
Senden kurtulayım (!)
Bel ki ölümümden sonra beni affedersin
Ben ki dünyanın en ahlaksız adamı
Ben ki seni aldatan (!)
Hayalinle içli dışlı olan
Hayalinle seni aldatan
Haydi bas artık şu tetiğe
Ve öldür beni
Ki ben toprağın özüyle birleşip
Güllere gübre olayım
Haydi vur beni
Vurma diyen senden beter olsun!
ANLIYOR MUSUN? ..

Sen has bahçede açmış bir gül
Ben bir diken bile değilim
Bir çöp gibiyim
Belki de mini minnacık bir taş parçası
Yahut yerlerde ki bir sonbahar yaprağı
Hayır - hayır ben bir hiçim
Beni dikkate alma
Ben çok azılı bir suçluyum
Hep afişlerim olur duvarlarda
Hep aranırım
Başımda ödül olmaz
Yalnız mezarlar dinler beni
Ellerimden tutar geçen gün ölen bir kadın
Dün ölen bir kız ise bana şarkı söyler
Mezarlıkta insan olduğumu anlarım
Çünkü kimseler beni burada suçlamaz
Yargılamaz
Kimseler burada bana darılmaz
BURADA FIRTINALAR BENİ KORKUTMAZ...

Bir sinemacımız kiliseleri övdü diye
Vatikan’ dan sinemacımıza tebrik geldi
Nede olsa aç olanları kiliseler doyuruyor (!)
Çıplak olanlara kiliseler elbise veriyor (!)
Nede olsa Türk Selim barbar (!)
Kürt Cemal vatan haini (!)
Arap Ali yobaz (!)
Zaza Hazar anlamaz (!)
Laz Hasan’ınsa öğleden sonra kafası çalışmaz (!)
Nede olsa medeniyet garptan geliyor (!)
Nede olsa hürriyet garptan geliyor (!)
Hem de uçaklarla
Bomba dolusu olarak
Zincir - zincir
Kurşun - kurşun
Bu dünyada bir suçlu var
O’ DA BENİM EY YAR...

Beni bir taksi yapıp
Kamyonların altına at
Beni tren yapıp devir
Vapur yapıp batır
Doğruları söylediğim için beni astır
Beni bir aşık olarak görme
Farzet HİTLER gibi FAŞİST im (!)
Farzet STALİN gibi KOMÜNİST’ im (!)
Farzet Muz Cumhuriyetinde Parti başkanıyım
Hatta Başbakanım
Cumhurbaşkanıyım
Beni zehirle
Far zet ben öldüm
Şimdi düşlerinde sana ninni söyleyeceğim
Ellerinden tutacağım
Saçlarını okşayacağım
Ve sen benden korkmayacaksın
Çünkü ben hayalet değilim
Ucübe değilim
Çünkü ben seni sevenim
İnsan sevdiğine zarar verir (mi?)
BİLMEM Kİ...

Neden bu zulmün?
Sen FİRAVUN’ un kadınca sı mısın?
TEOKRAT’ ların bacısı mısın
Neden affetme yönün yok
Neden griler
Zifiriler
Tuzaklar yol arkadaşın olmuş
Neden sesin acılanmış
Bilmez misin zalimlerin gideceği yer
ESFELİ SAFİLİN dir
Haydi artık aç şuurunu
İdrakını kurtar kötülüklerden
Sınır tanımaz bilgeliğe ulaş
Soğuk sinene girmiş inatları
İMAN la sinenden çıkar
Gark eyleme kendini cehalet denizinde
Nisan sağnağında ki yağmurların
Tül gibi ince aralarından
Salt bir şekilde gerçekleri gör
Ki RUHUN ŞERLERDEN ARINSIN...

Paraya tapmak için açtığın
Mabedleri kapatıyorum
Çekip gitme hünerlerini
Zincirlere vuruyorum
Bana öyle derin - derin bakma
Yalnızca düşlerle gerçekleri
Birbirine karıştırdığım yılları geride bıraktım
Bak yüzüme
İyice bak
Fi zamanlarımda olan somurtkan yüzüm yok
Kocakarı ayazlarında eve kapanıyorum
Sür bakalım
Daha ne kadar sürer bu zorlu saltanatın
Roma gibi sende yanacaksın yıkılacaksın
Ama ben kanını emmeyeceğim
Ben düşmanın değilim
AŞIĞINIM...

Gecelerime kadife gibi
Yumuşak tatlar verdiğin zamanlar vardı
Sana öyküler anlatırdım
Hepte sonu iyi biten sevda öykülerinden
Artık o iyi öyküler kalmadı
Şimdiki öyküler parayla alınıp satılıyor
Şimdiki aşklar gibi
Türküler erozyona uğradı
Şarkılar felç
İnsanlar riyakar
İnsanlar birbirlerine güvenmiyor
Diller yalan söyledim diyor
Ama suçlu olduğumu unutmadım
Dünyanın böyle olmasında benimde payım var
Yinede sen beni affet
Ve beni bir atkı gibi boynuna dola
En azından o billur sesinin ANASI
SES TELLERİNİ KORURUM...

Bak bir serçe uçuyor
Beni serçenin kanadına tak
Zindanların ranzasında ki özgürlüğümden(!)
Beni kurtar
Havası kasvetli bu diyardan
Beni asude bir diyara gönder
Geçen günlerin hatırı için
Hani bir akşam vaktinde
Güneşin kızıllığını
Lacivertleşen sular üzerinde izlemiştik
İşte o akşamın hatırına
Hani dağ başında açlıktan ölecektik te
Ben bir geyik vurmuştum
İşte o geyiğin yanmamış olan
Yediğimiz etinin hatırına
Hani karlı bir günde
Atletimle dışarı koşup
Sana kardelen ler toplamıştım
İşte o kardelenlerin hatırına beni affet
SEN BENİ AFFETMESEN OLMAZ...

Başını kaldırıp semaya bak
İşte esen rüzgara selam veren bulutlar
Yarın havaya cemre düşecek
Hadi bir fotoğrafını çek cemrenin
Tabii o kadar hünerin varsa
GÜCÜN YETİYORSA...

Putlarını devirmeye başladım
Putperestlerin
OİKOS NOMOS’A benzemiyor bu iş
Bu iş zor iş
HAZRETİ İBRAHİM’ i takiben
İnsanlık yeşerteceğim
Ama ikide bir Azer karşıma çıkıyor
Sonrasında sen
Azer’le ilişkini çözmedim değil
Ama önce dünyayı kurtaran neferlerden olmam
gerek
Her neyse
Bak hava yeniden kararmaya başladı
Kara bulutların arasından
Sarı mehtap şiir okuyor
Yıldızlar dinliyor
Bulutlar ağlıyor
Ben ağlıyorum
Sense somurtuyorsun
Birazdan senden türeyen marazalar
Bana şiddetlice bulaşacak
Ve ben
YENİDEN YENİLECEĞİM! ..

Yüzümü bir görsen
İnsanların kavrama yeteneklerini! çürütüyorum
Hepte senin yüzünden
Böylesi yorgunluğum
Çirkinliğim
Suskunluğum senin yüzünden
Senin yüzünden hep ERBAİN deyim
Ne Hamsin geliyor, ne Kasım günleri
Nede sonrası
Güneş doğsa bile ısınamıyorum
Ama yüzüne bir dokunsam
Yüzümü yanaklarına bir sürsem
Her şey değişecek
Bahara döneceğim
Herkese karşı Tayyib görüneceğim
Hadi artık beni affet
BİLİYORUM SUÇLU BENİM...

Senin için düşündüğüm her şey
Yanına geldiğimde sakamete uğruyor
Seni sensiz daha çok seviyorum
Hep hayalinle dertleşiyor
Hayaline sarılıyorum
Ellerimden kavgalar dökülüyor
Ağzımdan senin adınla küfür çıkıyor
Sen duymazdan geliyorsun
Sana sitem ediyorum
Senin yüzünden önüme çıkana sataşıyor
İtiraz edeni dövüyorum
Kaçtır serenat veriyorum
Tenezzül edip pencereden bakmıyorsun
Yazık şu müzisyenlere
Şimdi sana binlerce defa
ULAN VİCDANSIZ
ULAN İNSAFSIZ
Hiç mi merhametin yok diyeceğim
Ama sen duymazdan geleceksin
İNŞALLAH SAĞIR OLURSUN...

İstekamda bir okey varsa
Senin şansındır
İlk okeyi yaptım
İkinciye kendi şansı (zlığı) mla dönüyorum
Ve okeyi yaktırıyorum
Masayı dağıtıyorum
Dayak yiyiyorum
Ve kahveden atılıyorum
Şimdi inadına Köroğlu nda ki
İşkembeciye gideceğim
Sende olmayan bir şey yiyeceğim
BEYİN
Sende çok olan bir şeyi sıkacağım beyine
LİMON
Sessiz, ılık ve kımıltısız havalar için
Bir dilek tuttum
Ama nerde bende o şans
İşte öyle bir havada
Sana kan kırmızısından on bir tane gül vereceğim
Bana soğuk - soğuk bakma
GİDERİM VALLA...

Senden af dilenmekten tıka - basa doydum
Artık karanlıklara koşacağım
Nede olsa karanlık gecelerin
Aydınlık delikanlısıyım! ! !
Bildiğin o miyop gözlüklerimi çıkartıp
En karasından gözlükler takacağım (!)
Sen SEVGİ YASASI nı ihlal etmeye
Israrla devam et
Ben delikanlılık kitabının dışına çıkmıyorum
-Tabi hayvan gibi af dilediğimi saymasak-
İnan mutluluğumun ham maddesi beni affetmendir
Yoksa ben, ben olamam
Bildiğim her şeyi unuturum
Zaten bir şey bilmediğime de kanaat getirdim
Şimdi beni böyle zorlara sokma
Psikopatlığa baş vurursam
İnan ki köpek gibi pişman olursun
DUYUYOR MUSUN?
ÖYLE DUYMAZDAN GELME.. .
..........................

İki bin yıldan önce
Hazreti İsa’ya kötülük ettiler
Zulüm ettiler
Çarmıha germek istediler
Ama beceremediler
Hazreti Yahya’yı şehit ettiler
Dünyayı kirlettiler
Bunlar kimdi deme
Bunlar Kabil ‘i haklı görenlerdi
Bunlar Tevrat ‘ı değiştirenlerdi
Bunlar Hazreti Süleyman ‘ı seviyor görünenlerdi
Bunlar ASHAB-I İLHAD’ dı
Biliyorum sende bunların örgüt lerine girdin
Sende artık GİZLİ KARDEŞLİK için çalışıyorsun
Yanlış düşünmüşsün
Ben seni her hal - u kârda sevemem
Ben seni artık sevemem
Ben materyalizm için
DİN DÜŞMANLARI için
İNSANLARI KATLEDENLER için iyi diyemem
Hoş çakal ehl -i bid’at
Hoş çakal ehl - i cehennem
HOŞ ÇAKAL NAR (!) TANEM! ...

Lokman Hamitoğlu