Ben suçlu degilim.. Şiiri - Taha Mehmet ...

Bu ateş ben ölene kadar yanaçak içimde..
Başkasının yaktığı bir ateşte yanmaya başlayalı tam on yıl olmuş.
Kırmamak için kırıldım hep ama hep sevdiklerim tarafından.
Ve ya beni sevdiğini zannettiklerim.

Şu kocaman dünyada beni anlayan bana hak veren olmadı.
Sadece bir kişi hariç.
Hep suçlu ben oldum.
Hiç kimse sorğulamadı. direk infaz verildi bana..
Ama suçumu bilen yok.keza zaten suçumda yok..

Kucağıma bir ocak dolusu ateşi bıraktılar.
Ne yaparsan yap dediler. Ben de kendimi yaktım.
Sen kimsin demediler, veya aynaya bakıp ben kimimde demediler.
Sadece vicdanlarını rahatlatmak için suçu elime bırakıp gittiler.
Senin derdin ne,sen kimsin,kendine gel demiyor,sen suçlusun diyorlar..

Üstünde suçlu yazan bütün oklar hedefte beni buldu.
Bütün olan biten her şeye tek başıma karşı geldim.
Çünkü suçsuzdum.
Ama sonuç malum yine ben kaybettim.
Tek başıma savaştım
Bilmediğini bilmeyen cahillerle.
Olmayan suçumu sabit görüldü.
Ve halada savaşmaktayım.

Vicdanını kaybetmiş bir cahilden merhamet beklenirmi?
Kalbinde şefkat olmayan bir cahilden anlayış beklenirmi?
Gönül gözü kapanmış sadece ben doğruyum diyor.
Kalbi pas tutmuş gerçegi reddediyor bakmıyor bile.

Önyarğısı gelişmiş cahillikten bir gün yarğılanacagını düşünmüyor.
Hırsından gözleri kör olmuş iyi ve kötüyü ayırt edemiyor.
Sadece biz haklıyız diyor,At gözlüklerini çıkarmıyor.
Size bakınca kendimden utanıyorum neden haklıyım diye,
Keşke sizi böyle görecegime haksız olsaydım,suçlu olsaydım.
......Daha fazla konuşmak istemiyorum..........