İnsan olan gerçek kulsa,
Söz söyle yerini bulsa.
Sonu darağacı olsa,
Ben sözümün hamalıyım.
Dünyaya şeklini veren,
Hak yolda murada eren,
Güzel bakıp,güzel gören,
Ben gözümün hamalıyım.
Gelen ağam,gi,den paşam.
Olmaz olsun böyle yaşam.
Bir Ülkü uğruna koşam,
Ben özümün hamalıyım.
Al Bayrağım, Yüce Kuran,
Kızılelmam,vatan Turan,
Kalbimim sesini vuran,
Ben sazımın hamalıyım.
Her kıvılcım bir dağ yaksa,
İblisler isyana çıksa,
Kalemimden zehir aksa,
Ben yazımın hamalıyım.
VEYSEL TURGUT
Veysel TurgutKayıt Tarihi : 5.1.2012 19:01:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Veysel Turgut](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/01/05/ben-sozumun-hamaliyim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!