Ben Soytarı Şiiri - Zeynep Ergün

Benim tutsaklığım,
Gözüme değen bakışlarına yolladığım,
İmdat çığlıkları..

Sesim sana kulak ardı..
Yapma!
Acı!

Aynı yerden kanıyorduk yara aldığımızda
Sen,
‘’ Öldürür’’ diyordun,
Ben,
‘’Olduğun sürece uzun ömrüm’’..

Sen siyaha buluyordun beyazı
Ben seni, yeşilin maviye kaçan tonuyla seviyordum..
Gözümde su damlacıkları..
Bak..!
Kırmızı kırmızı..

Ben kuş oluyordum,
Irağında uçtuğum coğrafyanın
Sense aynı maviliğinde gökyüzü
Ucunu yırttığın atlasın..

Kırık kanatlarım..
Korkum yok.. Başarırım..

Sen beni,
Hatırladığın kadar özlüyordun belki..
Gömüyordun unuttuğun kadar..

Bense gömülüyordum sana
Yokluğun kadar..

Sen, milyonda bir ihtimal..
Hala umut var..

Şimdi umut etsem de kaç yazar..
Ben soytarı olmuşum
Sen kral..